Mídden Vietnam - 3 plekken
Blijf op de hoogte en volg Puck
08 Maart 2015 | Vietnam, Phong Nha
Hallo allemaal! Ik heb je twee plekken beloofd, maar verrassing: het zijn er drie.
We zijn na Qui Nhon naar Hoi An gegaan. De lokale bus naar Hoi An reed naar mijn gevoel debieler dan de andere, dit omdat ik zeker vijf keer letterlijk mijn kop heb gestoten tegen het raam en het plafond op een centimeter na gemist heb. Na uitgestapt te hebben werden we zoals gewoonlijk weer aangevallen door een storm mensen die je een lift aanboden. Aangezien we geen idee hadden waar dit busstation was hadden we besloten om op een aanbod in te gaan waardoor we een lift kregen met een scooter. Het leek lang, maar we kwamen een paar dagen later achter dat het niet eens zo heel ver was.
Na ingecheckt te hebben kregen we een ruime kamer en werd er zelfs fruit gebracht. Dit waren we niet gewend dus we hadden in een paar minuten tijd het gevoel dat dit een super bestemming was. En we hadden gelijk, het is mijn favoriete bestemming op dit moment! Het plaatsje is echt zo'n vakantie plaatsje met kleine, versierde straatjes en veel winkeltjes en eetplekjes. Hoi An is zeker leuk in de avond met alle lampjes en de rivier die door de stad loopt. Het is echt een klein paradijsje met strand een half uurtje fietsen verderop. We hebben dan ook twee dagen fietsen gehuurd en de omgeving en stad verkend. Op hidden beach zijn we een dag beland, omdat het zo stil was met amper een mens om je heen en het mooier was dan de bekende stranden. Die waren niet zo super. Natuurlijk hebben we ook wat bezienswaardigheden van Hoi An gezien op onze fietsjes, maar het was veel leuker om van de stad en de mensen te genieten (onder genot van eten of drinken). we hebben zoveel eten geprobeerd en het meeste was lekker. Ook hebben we een wenslampion laten varen op het water, een marktje bezocht en daarnaast hebben Ellen en ik ook een jumpsuit laten maken. Dat is wel erg leuk om te doen als je in de stad bent waar je het beste kleren kunt laten maken. Mijn jumpsuit is super mooi geworden! Het grappige was dat ze het maar steeds niet perfect genoeg vonden dus ik wel drie keer mijn jumpsuit moest inleveren voor aanpassingen, terwijl dit normaal maar een keer gebeurd.
Na een extra dagje Hoi An (we waren echt verliefd) zijn we naar Hue gegaan. Hue is de stad waar we het vaakst verdwaald zijn geraakt tot nu toe, omdat ze op haast elk kruispunt vijf straten verbinden. We zijn een keer vanaf het restaurant op de hoek verdwaald geraakt waardoor we een uur later terug waren.. Bij aankomst ging ik dood van de hitte en gingen we doen wat voor mijn gevoel het zwaarst van de reis was: de imperial citadel. Ik trok op deze dag de hitte wat minder, want we hebben het echt wel zwaarder gehad qua lopen. In het koninklijk paleis zijn we ook verdwaald. We zochten een gebouw waarbij we letterlijk in de bocht hebben gestaan en toen nog steeds niet gezien hadden.. Maar serieus het gebied was echt mega! De kleinere aspecten van deze omgeving waren wat minder mooi en interessant, maar de belangrijke aspecten van de omgeving van het paleis waren erg mooi. De tweede dag hebben we fietsen gehuurd en zijn we naar twee keizerlijke tombes en een pagode geweest. Het was een hele leuke dag en het fietsen is te doen als je zin en tijd hebt, hoewel meeste mensen/touroperators het afraden. We waren ook wel een beetje gek want was natuurlijk super heet en we hebben wel zeker twintig kilometer afgelegd totaal met af en toe berg op en af (niet continu thank god)
- Thien Mu pagode: de zevendelige toren die de bekendste bezienswaardigheid van Hue is, is super mede door de locatie. Maar (de binnenkant van) de tempel lijkt op vele tempels van Vietnam dus zo bijzonder was het niet meer
- Tu Duc tempel: leuke wandeling door de grote tuin met de vijver. De steen ter ere aan Tu Duc die hij gewoon zelf heeft geschreven (hoe bedoel je groot ego, normaal doen de kinderen na de keizers dood dat) vind ik het mooiste aspect van de tombe
- Khai Dinh tempel: ziek mooie tempel! Omdat de keizer niet helemaal heeft geluisterd naar de regels (zoals niet veel samenhang met omgeving creëren en architectuur mixen met Franse invloeden) is deze tombe zo bijzonder om te zien. Als je een van de vele tombes moet bezoeken, kies deze! Het valt erg op, omdat deze in een rotswand is gebouwd zodat we de tempel van ver al zagen. En hoe de binnenkant van de tombe is, wauw (dat zegt heel wat, ik hou daar niet zo van zoals velen weten)
De bestemming na Hue was waar ik van tevoren het meest zin in had: Phong Nha National Park. Het park is bekend door de Paradise Cave (2009 ontdekt) en de Song Doong cave (grootste ter wereld die pas twee jaar geleden is ontdekt, kost 3.000 dollar voor een zesdaagse trip). In dit park heb ik voor de eerste keer in een dorm geslapen (4 personen). Het viel echt mee en vond het hostel super gezellig! Heel grappig, de kamer waarin we terecht kwamen bestond uit een Belgische jongen en een Nederlands meisje dus we hadden gewoon een Dutch room! En nog toevalliger was dat de jongen dezelfde tour als ons ging doen die we de van tevoren hadden geboekt. De Tu Lan Cave tour was geweldig, we waren met een klein groepje van zes, dus het voelde alsof we haast alleen op de wereld waren die de tour hebben afgelegd. We hebben maar een paar lokale mensen gezien tijdens de trekking. We zijn eerst door een mini rivier gegaan en over de grot geklommen om vervolgens uit te komen bij een paradijs van helder water met libellen en vlinders (had twee libellen op mijn hand) waar we een duik mochten nemen. Vervolgens hebben we na de lunch in de eerste grot gezwommen. Hierin waren vleermuizen te zien en het was super donker dus het was heel grappig om foto's te maken. Iedereen probeerde met de hoofdlampjes de plekken die we op de foto wilden te verlichten. De tweede grot leek na de eerste grot vanaf de ingang helemaal niks, totdat we er in waren. Er kwam een hele grote ruimte tevoorschijn met super mooie formaties. Het enige nadeel was de modder; hier gleed ik dan ook als kluns uit waardoor mijn voeten en handen helemaal onder de modder zaten. Maar zo erg was het niet want we moesten toch nog de rivier weer oversteken en alles was al vies. Al met al voelde me een kind die dag.
De volgende dag hebben Ellen en ik een scooter gehuurd (ik reed) en zijn we naar Paradise Cave gegaan. De weg heen was gemakkelijk te doen, want er zijn weinig mensen op de weg en de weg was goed en plat. Paradise Cave is een grot die vooral mooi is door de grootte, zo bizar dat ze zoiets maar vijf jaar geleden hebben ontdekt.. Vervolgens zijn we weer de scooter op gestapt en gingen we het moeilijkere pad proberen; degene met de heuvels. Alleen wilde de scooter niet aan of de kofferbak openen, want we hadden het meeste kutslot alle tijden. De parkeerders hebben ons op de weg geholpen nadat een ander stel dit ook probeerde. Maar nog voordat we weer op hoofdweg waren sloeg de motor af (het maakte geen geluid meer) net toen we een heuvel op wilde. Even hebben we zelf geprobeerd de scooter aan te krijgen, maar al snel hebben we een Vietnamees aangehouden om ons te helpen. Zij kreeg hem ook niet aan de praat, dus terwijl ze het bedrijf probeerde te bereiken kwamen er een voor een Vietnamesen op scooters langs die stopten om ons te helpen. Toen we met zeker tien personen waren, stopte de vijfde scooter die onze scooter in twee seconden aan de praat kreeg. gek genoeg hebben we het bedrijf nooit aan de telefoon gekregen. Ellen wilde niet meer het moeilijkere pad proberen door de heuvels, maar ik wilde graag dit avontuur aan. Ben blij dat we toch gegaan zijn, de natuur was zoveel mooier aan deze kant! Het was wel spannend met de scooter, af de berg eigenlijk meer dan op en door het gedoe van daarvoor, maar het is gelukt en het was super leuk! Aan het eind van de weg zijn we gestopt voor chocolade koffie, want dit schijnt de beste koffie te zijn in Vietnam (de vrouw van de man die Paradise Cave heeft ontdekt heeft deze koffie gecreëerd). De koffie was ook verrukkelijk. Dit was ons avontuur van midden Vietnam alweer.
Volgende keer in 'de avonturen van Puck & Ellen': Hanoi, Halong Bay (& Cat Ba eiland) en Sapa
Dag lieve mensen x
PS. Wat ik nog steeds best vreemd vind is dat je regelmatig iemand waarmee je eerder hebt gepraat weer tegenkomt. Al die grote steden en toch lukt het om zonder af te spreken mensen weer te zien. In Nederland gebeurt dat nou echt nooit zelfs als je weet dat mensen dichtbij jou zijn. Blijf me er maar over verbazen, alhoewel veel mensen natuurlijk ook doen wat jij doet. En een ander ding wat mij nog steeds blijft verbazen is het aantal foto's wat Aziaten nemen in wel vijf minuten (jongens kunnen er ook wat van) en het super zangtalent wat ze denken te hebben.. Je lacht je kapot
We zijn na Qui Nhon naar Hoi An gegaan. De lokale bus naar Hoi An reed naar mijn gevoel debieler dan de andere, dit omdat ik zeker vijf keer letterlijk mijn kop heb gestoten tegen het raam en het plafond op een centimeter na gemist heb. Na uitgestapt te hebben werden we zoals gewoonlijk weer aangevallen door een storm mensen die je een lift aanboden. Aangezien we geen idee hadden waar dit busstation was hadden we besloten om op een aanbod in te gaan waardoor we een lift kregen met een scooter. Het leek lang, maar we kwamen een paar dagen later achter dat het niet eens zo heel ver was.
Na ingecheckt te hebben kregen we een ruime kamer en werd er zelfs fruit gebracht. Dit waren we niet gewend dus we hadden in een paar minuten tijd het gevoel dat dit een super bestemming was. En we hadden gelijk, het is mijn favoriete bestemming op dit moment! Het plaatsje is echt zo'n vakantie plaatsje met kleine, versierde straatjes en veel winkeltjes en eetplekjes. Hoi An is zeker leuk in de avond met alle lampjes en de rivier die door de stad loopt. Het is echt een klein paradijsje met strand een half uurtje fietsen verderop. We hebben dan ook twee dagen fietsen gehuurd en de omgeving en stad verkend. Op hidden beach zijn we een dag beland, omdat het zo stil was met amper een mens om je heen en het mooier was dan de bekende stranden. Die waren niet zo super. Natuurlijk hebben we ook wat bezienswaardigheden van Hoi An gezien op onze fietsjes, maar het was veel leuker om van de stad en de mensen te genieten (onder genot van eten of drinken). we hebben zoveel eten geprobeerd en het meeste was lekker. Ook hebben we een wenslampion laten varen op het water, een marktje bezocht en daarnaast hebben Ellen en ik ook een jumpsuit laten maken. Dat is wel erg leuk om te doen als je in de stad bent waar je het beste kleren kunt laten maken. Mijn jumpsuit is super mooi geworden! Het grappige was dat ze het maar steeds niet perfect genoeg vonden dus ik wel drie keer mijn jumpsuit moest inleveren voor aanpassingen, terwijl dit normaal maar een keer gebeurd.
Na een extra dagje Hoi An (we waren echt verliefd) zijn we naar Hue gegaan. Hue is de stad waar we het vaakst verdwaald zijn geraakt tot nu toe, omdat ze op haast elk kruispunt vijf straten verbinden. We zijn een keer vanaf het restaurant op de hoek verdwaald geraakt waardoor we een uur later terug waren.. Bij aankomst ging ik dood van de hitte en gingen we doen wat voor mijn gevoel het zwaarst van de reis was: de imperial citadel. Ik trok op deze dag de hitte wat minder, want we hebben het echt wel zwaarder gehad qua lopen. In het koninklijk paleis zijn we ook verdwaald. We zochten een gebouw waarbij we letterlijk in de bocht hebben gestaan en toen nog steeds niet gezien hadden.. Maar serieus het gebied was echt mega! De kleinere aspecten van deze omgeving waren wat minder mooi en interessant, maar de belangrijke aspecten van de omgeving van het paleis waren erg mooi. De tweede dag hebben we fietsen gehuurd en zijn we naar twee keizerlijke tombes en een pagode geweest. Het was een hele leuke dag en het fietsen is te doen als je zin en tijd hebt, hoewel meeste mensen/touroperators het afraden. We waren ook wel een beetje gek want was natuurlijk super heet en we hebben wel zeker twintig kilometer afgelegd totaal met af en toe berg op en af (niet continu thank god)
- Thien Mu pagode: de zevendelige toren die de bekendste bezienswaardigheid van Hue is, is super mede door de locatie. Maar (de binnenkant van) de tempel lijkt op vele tempels van Vietnam dus zo bijzonder was het niet meer
- Tu Duc tempel: leuke wandeling door de grote tuin met de vijver. De steen ter ere aan Tu Duc die hij gewoon zelf heeft geschreven (hoe bedoel je groot ego, normaal doen de kinderen na de keizers dood dat) vind ik het mooiste aspect van de tombe
- Khai Dinh tempel: ziek mooie tempel! Omdat de keizer niet helemaal heeft geluisterd naar de regels (zoals niet veel samenhang met omgeving creëren en architectuur mixen met Franse invloeden) is deze tombe zo bijzonder om te zien. Als je een van de vele tombes moet bezoeken, kies deze! Het valt erg op, omdat deze in een rotswand is gebouwd zodat we de tempel van ver al zagen. En hoe de binnenkant van de tombe is, wauw (dat zegt heel wat, ik hou daar niet zo van zoals velen weten)
De bestemming na Hue was waar ik van tevoren het meest zin in had: Phong Nha National Park. Het park is bekend door de Paradise Cave (2009 ontdekt) en de Song Doong cave (grootste ter wereld die pas twee jaar geleden is ontdekt, kost 3.000 dollar voor een zesdaagse trip). In dit park heb ik voor de eerste keer in een dorm geslapen (4 personen). Het viel echt mee en vond het hostel super gezellig! Heel grappig, de kamer waarin we terecht kwamen bestond uit een Belgische jongen en een Nederlands meisje dus we hadden gewoon een Dutch room! En nog toevalliger was dat de jongen dezelfde tour als ons ging doen die we de van tevoren hadden geboekt. De Tu Lan Cave tour was geweldig, we waren met een klein groepje van zes, dus het voelde alsof we haast alleen op de wereld waren die de tour hebben afgelegd. We hebben maar een paar lokale mensen gezien tijdens de trekking. We zijn eerst door een mini rivier gegaan en over de grot geklommen om vervolgens uit te komen bij een paradijs van helder water met libellen en vlinders (had twee libellen op mijn hand) waar we een duik mochten nemen. Vervolgens hebben we na de lunch in de eerste grot gezwommen. Hierin waren vleermuizen te zien en het was super donker dus het was heel grappig om foto's te maken. Iedereen probeerde met de hoofdlampjes de plekken die we op de foto wilden te verlichten. De tweede grot leek na de eerste grot vanaf de ingang helemaal niks, totdat we er in waren. Er kwam een hele grote ruimte tevoorschijn met super mooie formaties. Het enige nadeel was de modder; hier gleed ik dan ook als kluns uit waardoor mijn voeten en handen helemaal onder de modder zaten. Maar zo erg was het niet want we moesten toch nog de rivier weer oversteken en alles was al vies. Al met al voelde me een kind die dag.
De volgende dag hebben Ellen en ik een scooter gehuurd (ik reed) en zijn we naar Paradise Cave gegaan. De weg heen was gemakkelijk te doen, want er zijn weinig mensen op de weg en de weg was goed en plat. Paradise Cave is een grot die vooral mooi is door de grootte, zo bizar dat ze zoiets maar vijf jaar geleden hebben ontdekt.. Vervolgens zijn we weer de scooter op gestapt en gingen we het moeilijkere pad proberen; degene met de heuvels. Alleen wilde de scooter niet aan of de kofferbak openen, want we hadden het meeste kutslot alle tijden. De parkeerders hebben ons op de weg geholpen nadat een ander stel dit ook probeerde. Maar nog voordat we weer op hoofdweg waren sloeg de motor af (het maakte geen geluid meer) net toen we een heuvel op wilde. Even hebben we zelf geprobeerd de scooter aan te krijgen, maar al snel hebben we een Vietnamees aangehouden om ons te helpen. Zij kreeg hem ook niet aan de praat, dus terwijl ze het bedrijf probeerde te bereiken kwamen er een voor een Vietnamesen op scooters langs die stopten om ons te helpen. Toen we met zeker tien personen waren, stopte de vijfde scooter die onze scooter in twee seconden aan de praat kreeg. gek genoeg hebben we het bedrijf nooit aan de telefoon gekregen. Ellen wilde niet meer het moeilijkere pad proberen door de heuvels, maar ik wilde graag dit avontuur aan. Ben blij dat we toch gegaan zijn, de natuur was zoveel mooier aan deze kant! Het was wel spannend met de scooter, af de berg eigenlijk meer dan op en door het gedoe van daarvoor, maar het is gelukt en het was super leuk! Aan het eind van de weg zijn we gestopt voor chocolade koffie, want dit schijnt de beste koffie te zijn in Vietnam (de vrouw van de man die Paradise Cave heeft ontdekt heeft deze koffie gecreëerd). De koffie was ook verrukkelijk. Dit was ons avontuur van midden Vietnam alweer.
Volgende keer in 'de avonturen van Puck & Ellen': Hanoi, Halong Bay (& Cat Ba eiland) en Sapa
Dag lieve mensen x
PS. Wat ik nog steeds best vreemd vind is dat je regelmatig iemand waarmee je eerder hebt gepraat weer tegenkomt. Al die grote steden en toch lukt het om zonder af te spreken mensen weer te zien. In Nederland gebeurt dat nou echt nooit zelfs als je weet dat mensen dichtbij jou zijn. Blijf me er maar over verbazen, alhoewel veel mensen natuurlijk ook doen wat jij doet. En een ander ding wat mij nog steeds blijft verbazen is het aantal foto's wat Aziaten nemen in wel vijf minuten (jongens kunnen er ook wat van) en het super zangtalent wat ze denken te hebben.. Je lacht je kapot
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
