Zuid Vietnam - 3 plekken

In de twee weken dat ik al weg ben, ben ik samen met Ellen natuurlijk naar meer plekken geweest dan alleen Bangkok. In dit verslag, dat ik onderweg schrijf, vertel ik over Ho Chi Minh City, Nha Trang & Qui Nhon. Ik moet nog wel even zeggen over Bangkok dat ik het gerecht pad thai echt lekker vond. Maar goed, we gingen donderdag 19 april vliegen naar Ho Chi Minh City. De dag dat Tet begon. We dachten nog: 'leuk, we maken nog een avondje mee', maar hierover hadden we het mis.

Na aangekomen te zijn op het vliegveld en onze visa te hebben geregeld, gingen we onze bagage ophalen. Maar op de roltrap zagen we dat de banden leeg waren. Na even gezocht te hebben lagen ze bij een band op de grond. Toevallig was er nog een stel dat precies zijn bagage pakten, waardoor we op het idee kwamen om samen een taxi te delen. En dat was maar goed ook,want elk taxibedrijf wilde extra voor de feestdag krijgen. Eentje wilde wel met de meter. Wat van horen zeggen 150.000 dong had moeten kosten werd door het gelukkige nieuwjaar een ritje van 500.000 dong. Ondanks dit vonden wij dat de sfeer die HCMC uitstraalde anders was dan Bangkok, in een beter opzicht! Misschien kwam het wel door de lampjes waar Ellen zo die hard fan van is (en ik ook wel),of de vele scooters, of doordat het veel schoner en mooier was. Het was in ieder geval goed binnenkomen. Hier hebben wij dan ook even van genoten door bij een barretje op een druk kruispunt een drankje te doen (happy tet, 30 procent servicekosten).

De volgende dag was het druk, want we wilden de trekpleisters gezien hebben voordat we de volgende dag naar de Cu Chi tunnels zouden gaan. Toen we dit boekten kwamen we er pas echt achter dat Tet drie dagen zou duren, waardoor alles wat in die tijd door touroperators en taxi's wordt uitgevoerd meer kost en veel winkels dicht zijn.. Dit was erg balen. Uiteindelijk heeft Tet een week geduurt, maar de eerste drie tot vijf dagen hebben we vooral op gebied van geld er wel eens last van gehad. Conclusie: voor toeristen is Tet een minder fijne 'feestvakantie', maar leuk dat Vietnamesen een hele week bier kunnen zuipen met hun familie als ze niet werken. Ze werden er wel vrolijker door.

Maar goed, we hebben alsnog heel veel kunnen zien. De bezienswaardigheden hieronder (m.u.v. de pagode en de Herenigingskerk) hebben de Franse uitstraling wat de gebouwen echt mooi maakt:
- Notre Dame & postkantoor
Dit zijn echt de mooiste gebouwen om te zien, aanrader!
- Oorlogsmuseum
Ellen heeft wat meer met dit onderwerp dan ik, maar wel even goed om de Vietnamese oorlog op te rakelen in dit land. Was de feiten ook eerlijk gezegd na de middelbare vergeten. Op weg naar het Oorlogsmuseum zijn we trouwens opgelicht door een kokosnootverkoper. Wij waren even vergeten dat dat kon in Azië. We liepen langs een man die ons vroeg waar we heen wilden gaan en het vervolgens ons uitlegde. Daarna zegt hij dat wij het geval waarmee hij de kokosnoten vervoerd konden vasthouden als wilden. Wij wilden dat natuurlijk wel om een foto te maken, want het is best wel een bekende attribuut van straatverkopers. Vervolgens maakt hij twee kokosnoten open (ondanks dat we nee zeiden na de eerste) en duwt die dingen in onze handen waardoor wij dit moesten betalen. We waren zo perplex en vrolijk dat toen het tot ons doordrong het al te laat was, gelukkig kunnen we er op lachen :)
- Jade Emperor Pagode
Dit is de eerste keer dat ik echt het gevoel had dat Aziaten echt elk beeldje in een tempel en pagode eren, omdat het stervensdruk was (waarschijnlijk door Tet). Wel bijzonder om te zien. Het is een gothic achtig pagode. Vond hem wat meer duister dan de anderen en dit maakte de pagode interessant
- Herenigingskerk
Het is leuk om het gezien te hebben, maar Ellen en ik vinden er niet veel aan in tegenstelling tot de Aziaten
- Voormalig stadshuis (Hotel de ville) & Opera house
- Hotels: Rex hotel, Caravelle hotel & hotel continental

De volgende dag hebben we de Cu Chi Tunnels gezien en de Cao Dai tempel. Cao Dai is net Disney meet snoepjeshuis door alle kleuren en versiersels. Zo apart om te zien dat er zo'n tempel bestaat, maar dat komt omdat de mensen die naar deze tempel gaan geloven dat elk geloof met elkaar om moet gaan waardoor elk stukje voor een ander geloof staat. We hebben ook het bid ritueel gezien, erg prachtig. De Cu Chi tunnels was interessant, zo gek dat mensen door middel van de tunnels in leven zijn gebleven en gewonnen hebben. We mochten een van de tunnels in en ondanks dat ik hem helemaal heb afgelegd kan ik zeggen dat ik er niet meer dan een uur kan en wil verblijven. Na de tunnels zijn we in de nachtbus gestapt naar Nha Trang en dat was in een woord: luxe. Erg uitgebreide bedden, had het zo niet verwacht. Het kutte was alleen dat we vroeg naar de bus gingen om een plek uit te zoeken. zaten we vervolgens al een kwartie, worden we gewoon naar een driezitter achterin gestuurd waar ik geeneens kon zitten. (de rest van de bus is per stoel) Er waren twee stoelen nog vrij en na wat geregel zaten we alsnog bij elkaar.

We kwamen rond half zeven 's avonds aan in nha trang en het eerste wat gebeurde toen we uitstapten was duizenden mensen die je een lift willen geven en een hotel willen aanbieden. Oftewel het laatste wat je wilt zo vroeg in de ochtend. We moesten nog wel een hostel regelen, maar we wisten dat we alleen maar rechtdoor hoefde te lopen om in het centrum hadden komen dus zijn we daar verschillende bedrijven ingelopen tot er een een kamer had. Rond half 8 hadden we dit geregeld en zijn we op het strand verder gaan slapen totdat we konden inchecken. Op het strand kwamen we een stel tegen waar we een tijdje een praatje mee hebben gemaakt. Zij zouden tussen Hoi an (onze oorspronkelijke volgende bestemming) en Nha Trang een tussenstop maken in een plaatsje Qui Nhon. Eerst dachten we hier niet veel over na, maar na het inchecken wilde we pinnen en de bus naar Hoi An regelen: dit was een moeilijke opgave. Er reden geen nachtbussen op de dag dat we weg wilden, nou voor ons niet want ze zaten vol. Bij het pinnen kwamen we dit stel tegen en besloten Ellen en ik dat we ook die tussenstop gingen maken. Zij verbleven twee dagen bij een hostel verder uit de stad, maar wij wilden die dag erna alweer door waardoor we ondanks dat de hostel echt goed in de oren klonk toch voor een plek in het centrum gegaan. We zijn met Son en Julia (hun namen) na de overnachting en bus geregeld te hebben samen naar de enige bezienswaardigheid in Nha trang geweest: Po Nagar Cham torens. Mooie torens gemaakt van rood steen met uitzicht over Nha trang, haast beter qua bezienswaardigheid kan het niet. In de avond waren we van plan om naar de sailing club te gaan om een drankje te drinken, maar bij aankomst scheen er een strandfeest te zijn waarvoor je moest betalen. Je kon op het strand alsnog van de show genieten dus hebben we twee biertjes gehaald en hebben we onder genoten van bier op het strand naar de goede dj geluisterd en hebben we de feestende mensen geobserveerd.

De rit naar Qui Nhon was snel. De bus heeft er een uur korter over gedaan en dat verbaasde me niet. De bus sjeesde over de weg langs alle auto's. Echt bizar hoe het verkeer hier werkt trouwens. het is iedereen voor zichzelf, toeteren en haasten, en wegdelen bestaan bij veel niet. Maar omdat we achter zaten hebben we, op een paar keer haast het plafond te hebben geraakt met onze hoofd, weinig meegekregen qua rit behalve de mooie natuur. Qui Nhon is als pitstop waar je een middag verliest oké. Het grappige is dat ze niet veel toeristen kennen dus dit was de eerste plek waar we echt vaak werden aangekeken en waar ze foto's maakten van ons. Grappig en irritant tegelijk is dat een enkeling twee woorden engels begrijpt. Maar meer dan strand is er niet in deze plaats. We dachten in de avond wel even dat een extra dag in nha trang niet erg was geweest. Desondanks was het leuk om een keer mee te maken. En een relax avond is ook wat we af en toe nodig hebben.

In mijn volgende verslag schrijf ik verder over mijn reis, dan doe ik sowieso verslag over Hoi An en Hue. De busreis naar Phong Nha Park zit er bijna op en mijn vingers willen niet meer. Dag iedereen! x